Dizi izleme modlarım;
Mod1: Boş durmayan orta sehpadaki çekirdeğe bir "merhaba deyim" dedikten sonra kendisiyle beklenmedik sıkı bir muhabbetin içine düşeriz. Öyle ki esas oğlanın esas kıza aşkını itiraf ettiği sahneyi kaçırırım. Çünkü çekirdek, içtenlikle dertleşebileceğim nadir dostlarımdan. Çok sık buluşmayız, buluşunca da susamayız biz. Çıtçıtçıt... Bıtbıtbıt... bitbitbit
Mod2: Koltuk kapmaca! Aile klasiğimiz.. Sonuç bellidir ama yinede her seferinde heyecanlanırız biz. Ben en küçük olarak hep en büyüğün yerine göz dikerim.. o sırada ortanca benim için rahat sayılacak 2. önemli yeri kapar. En büyük gelip beni yerinden bir güzel(!) kaldırınca sonuç; beklenen hüsranla, aynı yerde dizi izlemece.
Mod3: Tüm duygusuzluğu ve yapaylığıyla kara kutu ekranında salınan tipleri izleyenleri izlemek. Evet, diziyi değil diziyi izleyenleri izlemek. Ve hep aynı soru;
-Noldu? niye bana bakıyorsun?
Çünkü siz daha değerlisiniz. Onların göz kenarlarındaki beni yada göz bebeklerindeki parıltıyı keşfetmek yerine sizin yüzünüzün tüm detaylarını kazımak istiyorum hafızama. Üstelik onların tepkileri işleri gereği ama sizinkiler doğal. İnanın dehşet zevkli:)
Mod4: Koltuk sporu! Bu ara tvnin her tarafına serpilmiş doktorlardan birinden duymuş annem: "spor her yerde, her an yapılabilir. otururken kaslarınızı çalıştırın." eee zaten tv başına oturduğumda geçen zamanı çöpe atılmışgibi hissediyorum, o zaman değerlendireyim değil mi? ağlamaklı bir sahnede ben saymaktayım;
- bir, iki, üç....,yedi,sekiz evet şimdi diğer bacak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder