Zamanlama Hatası

Doğru zaman kavramını hep ıskaladım ben.
Buluşmalara hep geç kaldım mesela....
Ayakkabımı giymiş evden çıkarken evin diğer köşesinden almam gereken eşyayı hatırlayıp ve ayakkabıları çıkartmaya üşenerek çoook emekledim halıların üzerinde..
Durağa koştum ve kaçırdım otobüsleri...
Yanlış zamanda aşık oldum.. Yanlış zamanda açıldım kimi zaman...

                        VERDİĞİM BİR KARAR İÇİN İLK ADIMI ATTIM AMA!
Üniversite hayatımı yememe vesile olan gördüğüm en vicdanlı aynı zamanda en vicdansız adam olan Bay Yapboz bana;
- Azıcık zayıfla da yanyana sırıtmayalım!
dediğinden beri beynimin en derin kıvrımında dolanan diyetisyen mevzusu için ilk adımı attım bugün. Diyetisyen öncesi yapılması gereken tahliller için hastane yolu göründü. Kaldırımları buzlu, yolları tuzlu, hatıraları tozlu caddede yürüdüm sabah serinliğinde. (serinlik? hava -12 idi) giriş yapmak için gittiğim veznede önümdeki teyzeye:
- Dahiliye bölümü şimdilik burada yok teyze.
dedi asık suratlı, yüzü boyalı, saçları sarı ilgisiz bayan.
Oysa dün aramıştım ben hastaneyi?! randevu saati geçtiği için sabahın kör saatlerinde düştüm yollara?!?!
gelen cevap;
- doktor bey bıraktığını dün akşam açıkladı. bizim de haberimiz yoktu.
Yıllardır düşündüm, zar zor karar verdim, bir gün önceden aradım ama... muhteşem zamanlama..
Sinirden dolan gözlerime aldırmadan diğer hastane için yola koyuldum. Geri dönüşü yoktu bu mevzunun.
Her neyse tahlilleri yaptırdım, sonuçları gösterdim. Sonuç;
Ne hormon, ne şeker... Boğaza hakim olamama hastalığı.. tipik boğa burcu..

Bu maceraya 2 yıl önce atılsaydım, hayatım çok farklı şekilde ilerliyor olacaktı belkide.. Bay Yapboz'a hayır diyemeyeceğim yıllarda yani...
Geç kalınmış bir intikamın başındayım..
 Hayattan, Bay Yapboz'dan, sığ bakanlardan alınacak bir intikam...  
 Kalbimin bir köşesine çöküp hüzünle bakan çocuğun özgürleşeceği  bir yoldayım..